Dag 10 Pontevedra
8 september 2017 - Redondela, Spanje
Hallo volgers,
Waar ik nou weer terecht ben gekomen!?! Een echt vrouwenhuis in een oud huis midden in het centrum met gordijntjes als deur; een badkamer met doorkijk naar de trap en een roos van stof in bed.
Het bed kost 15 euro maar booking.com rekende 40 af. Eens kijken of dat wel goed gaat. Er werd alvast een ruim ontbijt beloofd..
Maar het is wel een echte peregrina want Rosa heeft al diverse caminos gelopen. Bijzondere vrouw.
De voeten houden het wonderlijk goed; niet dat ik nou van die wereldafstanden loop; meestal tot 20 km per dag met uitschieters naar 24 km. Maar aan de buitenkant van de grote tenen zitten kleine 2 blaren die ik iedere paar dagen afplak met sporttape. Ook verwen ik mijn voeten met gehwol extra creme. Top is dat.
Ook geen spierpijn eigenlijk. Beetje stijf bij het opstaan.
Vandaag dus naar pontevedra en dan echt beslissen wat ik doe. De variante of niet.
Vandaag was de dag van de ieren; paddy en zijn 2 vrienden en nog 2 ierse stellen en een club ierse dames ontmoet. Laatste etappe over een rivierpad gelopen. Erg mooi; stukken mooier dan de gebruikelijke rommelige stadsrand. Het is kwart over 1 en ik zit in pontevedra op een terras aan de gloria de pelorini. Zo glorieus voel ik me nu ff niet. 6 uur gelopen over ruim 18 km. Eerst even de innerlijke mens verzorgen.
Kreng van eer serveerster. Maar toch kip, salade en patatas bravas besteld. Niet heel erg gezond maar beter dan koffie met melk en zoete broodjes.
Manmanman wat zijn die weggetjes hier steil. Was maar 2 keer 150 meter maar zeer steil. Ik denk dat ik hier zou zakken als ik opnieuw moest afrijden!!
Zometeen de route van de variante opzoeken en kiezen.
Laters,
Dat is de kick, zie ook telkens af op de hellingen en verwens mijn bepakking en mezelf. Maar dan ... boven op de top effe uitblazen en genieten van de geweldige uitzichten en de net geleverde prestatie, maakt alles weer meer dan goed.
Voor je t weet ben je in Santiago!
Lekker rustig aan doen, de hele dag de tijd en bovendien zijn de voeten nog goed!
Daar moet ik nog eens een nachtje over slapen; voorlopig maar afscheid genomen van de variante espirituel. Dat is verdrietig maar ik heb er zoveel stress van (keel zit dicht met ontbijt, niet genoeg drinken en rusten) dat het dan een keer niet goed gaat. Je hoeft maar een wortel te missen he!?
Jij maakt wat mee zeg! Wat een verhalen allemaal. En wat spreek je veel mensen onderweg. Blijf ervan genieten en de pijntjes en kleine angsten worden onderweg vanzelf opgelost. Heel veel succes!